Boodschappen doen op z’n Nederlands is voor sukkels
Boodschappen doen. Ik ga nog weleens gebukt onder een zekere mate van stress tijdens deze activiteit. Dat heb ik altijd al gehad. En dat is in Zweden helaas niet anders. Maar inmiddels weet ik dat ik me moet aanpassen. En dat lucht op.
Zweden komen niet over als gehaaste mensen. Ze zíjn ook niet gehaast. Ik denk dat Nederlanders een andere instelling hebben. Doorgaans hebben Nederlandse supermarktgangers precies hetzelfde verwachtingspatroon als ik: doordouwen die handel. En denken dat iedereen voor je aan de kant gaat.
Naar mijn gevoel staat altijd iedereen in de weg en vind ik dat iedereen míjn tempo moet aanhouden. Onzin natuurlijk. Weet ik. Maar ik ben eigenlijk best jaloers op peuters die in de supermarkt wél een mental breakdown mogen hebben, en ik niet. Zeker als er voor de tweede keer hetzelfde kind met hetzelfde wagentje tegen me aan loopt. En daarna met het vlaggetje in mijn oog prikt. Of als er weer iemand het meest smalle pad blokkeert met de allergrootste winkelwagen die er te kiezen valt. Of geen beurtbalkje bij de kassa neerlegt.
Genoeg ergernissen te bedenken, maar inmiddels heb ik besloten om me aan te passen aan de Zweden. Het valt me namelijk op dat als ik kriskrassend en gehaast door de ICA sprintjes trek, de Zweden juist ongestoord door de winkel kuieren. Iedereen gedraagt zich relaxed in de supermarkt. En dat wil ik ook.
Dit besloot ik nadat ik getuige was van een bijzonder tafereel bij de kassa. Een situatie dat in Nederland nooit zal voorkomen. Mijn boodschappen werden zoals gewoonlijk door de kassière gescand en ondertussen pakte ik als een gek de boodschappen in. Met de gedachte; daarná zou ik afrekenen. Zo zou er geen seconde van ieders Super Belangrijke Leven in deze supermarkt verloren gaan. Want ook op dát moment voelde ik al die priemende ogen vanuit de rij in mijn nek.
Maar daar was eigenlijk niets van waar. Want afgezien van het feit dat er geen hijgende rij achter mij stond, zag ik iets anders gebeuren. Ik keek naar de andere kassa’s en zag tot mijn grote verbazing dat deze klanten zich niet verroerden bij de kassière nadat ze alles op de lopende band hadden gelegd. Ze stonden daar maar een beetje te staan. Niets haastig inpakken. Lekker rustig wachten. Je pakt in nádat er is betaald.
Inpakken op z’n Nederlands is echt voor sukkels.
Benut die extra twee minuten die je cadeau krijgt. Maak nog even snel geld over naar je betaalrekening. Check je Instagram. Google jezelf. Staar naar de kassière. Steek een peuk op. Of doe gewoon helemaal niets. Maakt mij allemaal niet uit, want je hebt twee minuten vrij. Vrij. Twee minuten van je leven.
Halleluja, wat een verademing.
Totdat ik naar buiten liep en het kassabonnetje bekeek. 521 Zweedse kronen (ongeveer 50 euro) voor de inhoud van een klein boodschappentasje. Heb ik gelijk weer wat te doen om die twee extra (of verloren) minuten in te halen. Ta det lugnt (Hou je rustig).